Το εργοστάσιο του ΜΙΝΙ στην Οξφόρδη γιορτάζει 100 χρόνια στην παραγωγή αυτοκινήτων φέτος το Μάρτιο, μέσα σε ένα ευχάριστο κλίμα αύξησης της παραγωγής, επέκτασης των επενδύσεων και διεύρυνσης της προϊοντικής γκάμας. Σήμερα, το Εργοστάσιο της Οξφόρδης απασχολεί 3700 άτομα και παράγει μέχρι 900 MINI την ημέρα, έχοντας...
συμβάλλει κατά 2,25 και πλέον εκατομμύρια ΜΙΝΙ στο συνολικό αριθμό των 11,65+ εκατομμυρίων οχημάτων που κατασκευάστηκαν στο εργοστάσιο από το 1913.
Το πρώτο όχημα, προϊόν του εργοστασίου, ένα Bullnose Morris Oxford, πέρασε από τη γραμμή παραγωγής στις 28 Μαρτίου 1913 και ακολούθησαν μοντέλα διάσημων Βρετανικών μαρκών – και μιας Ιαπωνικής – ανάμεσα στις οποίες οι MG, Wolseley, Riley, Austin, Austin Healey, Mini, Vanden Plas, Princess, Triumph, Rover, Sterling και Honda, πέραν των ιδρυτικών ονομάτων Morris και MINI. Η θυγατρική Pressed Steel Company στο ίδιο εργοστάσιο του Cowley κατασκεύαζε επίσης αμαξώματα για τις Rolls-Royce, Bentley, Jaguar, MG, Standard-Triumph, Ford και Hillman, καθώς και εργαλεία παραγωγής για την Alfa Romeo.
Το εργοστάσιο έχει γράψει μία εντυπωσιακή ιστορία στις εξαγωγές: συνολικά πάνω από 1,7 εκατομμύρια ΜΙΝΙ είχαν προορισμό πελάτες του εξωτερικού.
Πολλά διάσημα αυτοκίνητα έχουν κατασκευαστεί εκεί, όπως τα Bullnose Morris, Morris Minor, Mini, το Ινδικό Hindustan Ambassador και το σημερινό MINI. Επίσης κατασκεύαζε μοντέλα της Honda για κάποιο διάστημα στη δεκαετία του 80, καθώς και μερικά διεθνούς φήμης μοντέλα όπως το πρώτο Riley Pathfinder,
το Morris Marina, το εντυπωσιακό Princess της δεκαετίας του 70 και το Austin Maestro ένα από τα πρώτα ‘talking cars’ στον κόσμο.
Οκτώ ήταν οι διαχειριστές του Εργοστασίου της Οξφόρδης αυτά τα 100 χρόνια, ξεκινώντας με τον ιδρυτή William Morris ο οποίος ήταν ιδιοκτήτης του εργοστασίου άμεσα και μέσω της Morris Motors μέχρι το 1952, όταν η Morris συγχωνεύτηκε με την κατ’ εξοχήν ανταγωνίστριά της, Austin, για τη δημιουργία της British Motor Corporation.
Ο Morris, μέχρι τότε γνωστός σαν Lord Nuffield, διετέλεσε πρόεδρος για έξι μήνες και στη συνέχεια αποσύρθηκε.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 το εργοστάσιο απασχολούσε 28.000 εργαζόμενους για την παραγωγή μιας μεγάλης ποικιλίας μοντέλων.
Το 1967, η BMC έγινε British Motor Holdings αφού συγχωνεύτηκε με τη Jaguar και την επόμενη χρονιά το group συγχωνεύτηκε με την εταιρία φορτηγών Leyland (η οποία περιλάμβανε τις Triumph και Rover), δημιουργώντας τη Βρετανική Leyland Motor Corporation. Το 1974 ακολούθησε κρατικοποίηση και το Group έλαβε αρκετές ονομασίες, μέχρι που οριστικοποιήθηκε σε Rover Group το 1986. Ο Διευθυντής Graham Day κατηγορήθηκε για την ιδιωτικοποίηση της εταιρίας στα πλαίσια της διακυβέρνησης Thatcher, που ολοκληρώθηκε το 1988 με την πώληση στην British Aerospace.
Αυτή με τη σειρά της πούλησε το Group, που περιλάμβανε τη Land Rover, στην BMW το 1994.
Το BMW Group επένδυσε σημαντικά στη Rover, αποφασίζοντας εξ αρχής ότι η αντικατάσταση του ΜΙΝΙ ήταν βασική προτεραιότητα. Ωστόσο, σημαντικές δυσκολίες και μια ασύμφορη νομισματική ισοτιμία εξανάγκασαν την BMW στην πώληση της Rover στο Phoenix Consortium το 2000 και της Land Rover στη Ford το 2000.
Η μάρκα ΜΙΝΙ παρέμεινε στο Εργοστάσιο της Οξφόρδης – καθώς η μονάδα του Cowley είχε μετονομαστεί, μαζί με το σχετικό εργοστάσιο πρεσαριστών πάνελ αμαξώματος του Swindon και το νέο εργοστάσιο κινητήρων του Hams Hall, στο Birmingham που ετοιμαζόταν για παραγωγή.
Σήμερα, στο Εργοστάσιο της Οξφόρδης παρατηρείται παραγωγική αύξηση, με την κατασκευή των MINI hatchback, Cabrio, Clubman, Clubvan, Roadster και Coupé. Αυτή τη στιγμή υλοποιείται μια σημαντική επένδυση που περιλαμβάνει την εγκατάσταση 1000 νέων ρομπότ για ένα νέο φανοποιείο και τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις.
Αποτελεί τη μερίδα του λέοντος ενός επενδυτικού προγράμματος 750 εκατομμυρίων λιρών, που ανακοινώθηκε πέρσι με στόχο τη σημαντική αναβάθμιση και εγκατάσταση νέων τμημάτων στο εργοστάσιο κινητήρων της εταιρίας στο Hams Hall και στο εργοστάσιο πρεσαριστών πάνελ αμαξώματος στο Swindon.
Το εργοστάσιο της Οξφόρδης έχει δημιουργήσει σημαντικό πλούτο για την ίδια τη χώρα αλλά και για πολλές άλλες περιοχές ανά τον κόσμο στα 100 χρόνια της λειτουργίας του, προσφέροντας άμεση απασχόληση σε εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους και σε δεκάδες χιλιάδες ακόμα μέσω έμμεσων θέσεων εργασίας.
Το εργοστάσιο έχει μακρά, επιτυχημένη ιστορία στις εξαγωγές, με τα μοντέλα Morris να αποτελούν σχεδόν το 30% των συνολικών εθνικών εξαγωγών μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1930. Το 1950, το εργοστάσιο παρήγαγε το 100.000ό μοντέλο για εξαγωγή – ένα Morris Minor – και μέχρι το 1962, η BMC είχε εξάγει 320.000
αυτοκίνητα από την ετήσια παραγωγή των 850.000 οχημάτων σε περισσότερες από 170 χώρες, με την Οξφόρδη να έχει τη μεγαλύτερη συμβολή. Η BMC ήταν ο μεγαλύτερος εξαγωγέας του Ηνωμένου Βασιλείου στις αρχές της δεκαετίας του 1960, όπως η Morris στη δεκαετία του '30.
Το Εργοστάσιο της Οξφόρδης έχει συμβάλλει και στις βιομηχανικές δραστηριότητες πολλών μακρινών χωρών, παράγοντας δεκάδες χιλιάδες αυτοκίνητα για εξαγωγή σε μορφή κιτ CKD (Completely Knocked Down) τα οποία συναρμολογούνταν σε εργοστάσια του εξωτερικού. Χώρες που έχουν συναρμολογήσει τέτοια κιτ είναι: Αργεντινή, Αυστραλία, Βέλγιο, Κούβα, Ανατολική Αφρική, Γκάνα, Ολλανδία, Χονγκ Κονγκ, Ινδία, Ινδονησία, Ιράν, Ιρλανδία, Ιταλία, Νέα Ζηλανδία, Μαλαισία, Μεξικό, Νιγηρία, Ισπανία, Σρι Λάνκα, Τανζανία, Τρινιντάντ, Τουρκία, Ουγκάντα, Ουρουγουάη και πολλές ακόμα. Μέχρι το 1967 αυτοκίνητα σε μορφή κιτ CKD αποτελούσαν το 40% των εξαγωγών της BMC και η συναρμολόγηση γινόταν σε 21 εργοστάσια σε όλο τον κόσμο. Τα Morris Oxford, Minor, MGA, Mini, Morris 1100 και επαγγελματικά οχήματα ήταν μερικά από τα πολλά μοντέλα που κατασκευάζονταν σε μακρινές περιοχές. Το ιστορικό εξαγωγών του εργοστασίου της Οξφόρδης παραμένει εξίσου εντυπωσιακό: 1,7 εκατομμύρια ΜΙΝΙ έχουν εξαχθεί σε περισσότερες από 100 χώρες από το 2001.
Σήμερα, το Εργοστάσιο της Οξφόρδης αποτελεί τον πυρήνα του δικτύου παραγωγής του BMW Group στο Ηνωμένο Βασίλειο, που περιλαμβάνει το εργοστάσιο κινητήρων Hams Hall στο Birmingham και το εργοστάσιο πρεσαριστών πάνελ αμαξώματος Swindon – πρώην τμήμα της Pressed Steel.
Το δίκτυο έχει ένα λαμπρό μέλλον καθώς η επόμενη γενιά της οικογένειας ΜΙΝΙ θα αρχίσει να κατασκευάζεται στα πλαίσια της αύξησης πωλήσεων και εξαγωγών που παρατηρείται.